Tuesday 17 December 2013

Wednesday 11 December 2013

"ദ്രൌപതി" 
[ഈ കവിത എഴുതിയത് മായരാജേഷ് ,ഷാർജ-
എന്റെ കവിതകളെല്ലാം ഓരോ പുരാണ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ അധികമാരും കാണാത്ത മുഖമാണ് വർണ്ണിക്കാറുള്ളത് .അതിനു ഒരു പക്ഷെ,ഒരു കഥയുടെ മട്ടും ഭാവവും ഉണ്ടാവാം.കുട്ടിക്കാലം മുതൽക്കു തന്നെ ഒരുപാട് കഥകൾ കേട്ട് വളർന്നത്‌ കൊണ്ടാവാം,ഇന്നും പുതിയ പുതിയ കഥകൾ കേൾക്കാനും,അവ പറയാനും ,കവിതകളിലൂടെ അവയെ പ്രകടിപ്പിക്കാനും ഞാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്...]

ദ്രൌപതിയിവൾ, യാഗബലത്താൽ-
ദ്രുപദന്റെ പുത്രിയായ് പിറന്നോരു-
കൃഷ്ണ സോദരിയാം കാളി!

കണ്ണനെപ്പോൾ കറുത്തവൾ, 
“കൃഷ്ണ"യെന്നാഖ്യയുള്ളോൾ
താമരക്കണ്ണഴകി, അതിസുന്ദരിയാമെൻ-
പാഞ്ചാലകുമാരിയിവൾ!

നീലകമലത്തിൻ ഗന്ധവുമുള്ളവൾ,
കുറ്റമറ്റോരംഗവടിവുള്ളോൾ, തേജസ്വിനി
ധീര, സുഭഗ, സകലകലാവല്ലഭ,
യുദ്ധപ്രവീണയും,ശാസ്ത്രപ്രവീണയും!

നളദമയന്തിമാർ തൻ പുത്രിയായിരുന്നൊരു
കുമാരി നളായനി തൻ-
കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിലെ കൊടുംതപത്തിനാൽ
കനിഞ്ഞു നേടീ മഹാദേവൻ തൻ കൈയാൽ വരം!

അതും പോരാഞ്ഞു പിന്നെയീ ജന്മത്തിലോ -
തൻ പുത്രന്മാർ കൊണ്ട് വന്ന പതിവുഭിക്ഷ-
യെന്നു കരുതി ,മാതാ കുന്തി യുമിങ്ങിനെ ചൊല്ലിനാൻ;
” എന്താകിലുമതഞ്ചു പേരും കൂടിത്താൻ പങ്കിട്ടോളാൻ” 

രണ്ടു വചനങ്ങളും തുല്യമായ് ശിവവരത്തിനാൽ,
നാവിൻ തുമ്പിലെ വാണീമാതാവിൻ ഗുണത്തിനാൽ, 
അങ്ങിനെയിജ്ജന്മത്തിൽ വരിച്ചൂ അവൾ-
പഞ്ചപാണ്ഡവരാം അഞ്ചു ഗുണങ്ങളെ-
മനുഷ്യരൂപത്തിൽ,സ്വപതീരൂപത്തിൽ!

അഞ്ചു പേർക്കൊപ്പം കഴിഞ്ഞിട്ടും, 
ശിവനുടെ വരബലാൽ -
സ്വകന്യകാവൃതത്തിനും –
പാതിവൃത്യത്തിനു പോലും
സദാ ഭംഗം വരാത്തവൾ !

പഞ്ചപതിമാരെയുമൊരുപോൽ 
കരുതണമെന്ന് ശാസ്ത്രമെന്നിരുന്നാലും ,
സ്വയംവരപന്തയത്തിൽ തൻ കരവും മനവും 
കവർന്നോരർജുനകുമാരനോടത്രേ-
ദ്രൌപതി തൻ പ്രഥമപ്രണയം പോലും!

ഒരു ചെറുചേലത്തുമ്പിനാൽ,
ലോകൈകനാഥനാം കണ്ണന്റെ മുറിവ് കെട്ടി-
പകരമവൻ കയ്യാൽ തൻ മാനം മറക്കും വിധം 
പട്ടുചേല തൻ സാഗരം തന്നെ നേടിയവൾ!
ലോകൈകനാഥന്റെ സോദരകരങ്ങളിൽ 
രക്ഷാബന്ധനം ചെയ്ത പ്രഥമ സോദരി നീ…

വിശ്വകർമാവിനാൽ രചിതമാം
ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥത്തിലായോരുനാൾ -
ദുര്യോധനരൂപമാർന്നഹങ്കാരത്തെ-
സ്വന്തം പരിഹാസം കൊണ്ട് മുറിവേല്പ്പിച്ചവൾ!

അതിനായ് തൻ സത്പുത്രരെയൊക്കവെയും
കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധത്തിലായധർമികൾക്ക് 
ബലി നല്കേണ്ടി വന്ന സഹനത്തിൻ മാതാവവൾ!!!

വീരരാം പതിമാർ നോക്കി നില്ക്കെ തൻ-
സ്ത്രീത്വത്തിന്നു വില പേശിയ നൂറ്റവരെ-
കാലപുരിക്കയക്കും തിഥി വരെയും,
സ്ത്രീ തൻ കുലീന ചിഹ്നമാം വേണീബന്ധമഴിച്ചിട്ട് 
പ്രതിഷേധിച്ച പ്രഥമ കുലനാരി നീ!

തൻ മാനത്തെ കടന്നാക്രമിച്ച കാടത്തത്തിന്നു-
യിർ കൊടുത്തവളെന്നിരിക്കിലു-
മാദരിച്ചൂ ,ഗാന്ധാരിയാം ശ്രേഷ്ഠ കുലമാതാവിനെ പാരം.

ചതിക്ക് പകരം ചതി ചെയ്യാതെ പുത്രദു:ഖത്തിലും തൻ-
ശത്രുമാതാക്കൾ തൻ മനസ്സോർത്തു ക്ഷമിച്ചവൾ!
മഹാഭാരതത്തിൻ ഗതിവിഗതികളെ 
മാറ്റി മറിച്ചവൾ, രാജതന്ത്രങ്ങളറിയുമീ നായിക….!

വീരനാം പൌത്രനമഭിമന്യു വീരമൃത്യു പൂകിയപ്പോഴും-
മനസ്സ് പതറാതെ, ഉത്തരയാം പൌത്രവധുവിന്നു-
മവളുടെ ഉദരഫലമാം പ്രപൌത്രനുംവേണ്ടിത്തന്നെ
പകർന്നൂ തന്നിലെ ശേഷിച്ച കരുത്തവൾ!!!

അതിനാലിന്നും, ഭാരതേതിഹാസത്തിൻ-
ഏടുകൾ മറിക്കുമ്പോൾ; 
പഞ്ചനാരി"മാരിലൊരുവളായ് ഗണിക്കുന്നു ഭുവനം
"ദ്രൌപതി"എന്നായാഖ്യയുള്ളോരീ വീരയാം നായികയെ.























Some of my art works ...

Saturday 2 November 2013


Home made Boondi Laddu,cheeda and pazham pori- "Happy Diwali" to all dear ones... :)



Hand made "Diya" on Diwali 2013

Friday 1 November 2013

My first and fast attempt on Terracotta accessories...feeling happy. :)
“അമ്മയാം നന്മ തൻ നാട്”

[ഈ കവിത എഴുതിയത് മായാരാജേഷ്,ഷാർജ
എന്റെ ഈ ചെറിയ കവിത ഞാനെന്റെ സ്വന്തം അമ്മ മാലതിഅമ്മയ്ക്കും,എന്റെ കേരളമണ്ണിനുമായി സമർപ്പിക്കുന്നു. എഴുതിയ ദിവസം: 01-11-2013.]

എല്ലാ കൂട്ടുകാർക്കും ഹൃദയം നിറഞ്ഞ "കേരളപ്പിറവി ആശംസകൾ" നേരുന്നു..


നാളികേരത്തിന്റെ നാട്
നാനാകലകൾ തൻ നാട്
മധുരമെൻ മലയാളനാട്
അമ്മയാം നന്മ തൻ നാട്!

കള്ളവുമില്ല  ചതിയുമില്ലാ,
എള്ളോളമില്ല പൊളിവചനം
കള്ളത്തരങ്ങൾ മറ്റൊന്നുമില്ലാത്ത
മാബലിതമ്പുരാൻ വാണ നാട്!

കഥകളി,കൂത്തും,പാഠകവും,
മോഹിനിയാട്ടവുമുണർന്ന നാട്!
കൃഷ്ണാട്ടം,രാമനാട്ടമെന്നിവയും,
ഭക്തിയുണർത്തിയോരെന്റെ നാട്!

കൈകൊട്ടിക്കളിപ്പാട്ടിനോപ്പമായി
വട്ടത്തിൽ, താളത്തിൽ സുന്ദരിമാർ
ആടിത്തിമിർക്കുന്നോരെന്റെ നാട്!
പാണികൊട്ടും,കുരവയുമായ്
ആചാരങ്ങളൊട്ടുണർന്ന നാട്!

ചെണ്ടയും,തിമിലയും,ചേങ്ങിലയും
മിഴാവും കഥ പറഞ്ഞോരു  നാട്!
ഇടക്കയും ഉടുക്കും കൊട്ടി നന്നായ്-
ദൈവത്തെ മുന്നിൽ വരുത്തും നാട്!

വില്ലടിച്ചാൻ പാട്ടിനൊപ്പമായി
ദൈവമെഴുന്നൊള്ളും പൊന്നു നാട്!
വള്ളം കളിയും,വള്ളസദ്യയുമായ്
കണ്ണനാഘോഷിക്കും ദൈവനാട്!

അമ്പലപ്പുഴയിലെ  പായസവും ,
കണ്ണനും പുകഴ്പെറ്റ നല്ല നാട്
ആറന്മുള കണ്ണാടിക്കായ്‌
ആളുകളെത്തുന്ന ദിവ്യനാട്!

എഴരപ്പൊന്നാനയും,ഓണവില്ലും
ഒത്തൊരുമിക്കുന്നൊരെന്റെ നാട്!
പവിത്രമോതിരവും,തൂക്കവും
ഒരുമിച്ചു വാഴുന്നോരെന്റെ നാട്!

ആനയോട്ടത്തീനൊപ്പമായി
ആബാലവൃദ്ധവുമോടും നാട്
കളമെഴുത്തും,നാഗപ്പാട്ടുമായി
ദോഷങ്ങൾ തീർക്കുന്ന നന്മനാട്!

തെയ്യവും തിറയും,പറയുമെല്ലാം
ഉള്ളിൽ വെളിച്ചം വീഴ്ത്തും നാട്
ഓണത്തല്ലും,പുലിക്കളിയും,
കുമ്മാട്ടിയും ഹരം കൊള്ളും നാട്!

ഭക്തോത്തമാന്മാരാം പൂന്താനവും
പിന്നെ മഞ്ജുള,കുറൂരമ്മമാരും
ജ്ഞാനപീഠമേറിയാദിശങ്കരനും,
നാരായണനെന്ന സദ്ഗുരുവും
സ്വജന്മത്താൽ പുണ്യം പകർന്ന നാട്!

കൊഞ്ചിക്കുഴയും കിളിയും
നല്ല തുഞ്ചനവനും പിറന്ന നാട്
കുഞ്ചന്റെ പാടവം കണ്ട നാട്
കോരിത്തരിച്ചങ്ങിരുന്ന നാട്!

രാമപുരത്തു വാരിയർ തൻ
താളത്തിനൊത്ത് തുഴഞ്ഞ നാട്
ആശാന്റെ "വീണപൂവി"നൊപ്പം
വാടിത്തളർന്ന് പോയൊരു നാട്!

ഉള്ളൂരിൻ വൈഭവം കണ്ട നാട്
ആ പ്രേമരസത്തിൽ കുളിച്ച നാട്
വള്ളത്തോളിൻ "സാഹിത്യമഞ്ചരി"യും
കലാമണ്ഡലവുമുയർന്ന നാട്!

ഉണ്ണായി വാരിയർ തൻ തൂലികയിൽ
നള ദമയന്തി പ്രണയം വിടർന്ന നാട്
അമ്മന്നൂർ മാധവചാക്യാരെപ്പോ-
ലതുല്യപ്രതിഭകൾ അരങ്ങുവാണ നാട്!

സംഗീത ലോകത്തെ അറ്റ വാക്കായ്
സ്വാതിതിരുനാൾ പിറന്ന നാട്
ആറു കാലങ്ങളിൽ പാടുമത്ഭുതമായ്
ഷഡ്കാല ഗോവിന്ദമാരാർ പിറന്ന നാട്!

ധീര പഴശ്ശിക്കും,തമ്പുരാൻ ശക്തനും,
സാമൂതിരിക്കുമിതു ജന്മനാട്
വീരകേരളവർമക്കും,മാർത്താണ്ഡവർമക്കും
ജന്മം കൊടുത്തതതുമീ  നാട് തന്നെ!

അറിവിൻ നിറകുടമാം "ഇന്ദുലേഖ' യിലൂടെ
കേരളസ്ത്രീത്വത്തിൻ സാമൂഹ്യ,
സംസ്ക്കാരികാവലോകനം ചെയ്തൊരാ-
ചന്തുമേനവൻ തൻ സ്വന്തംനാട്!

ഇനിയും മഹിളകൾ ,മാന്യന്മാരും
കവികൾ,കവയിത്രികളെല്ലാപേരും
ജന്മമേറെ കൈക്കൊണ്ടോരെന്റെ നാട്
കേരളമെന്നോരാ ജന്മനാട്!

സുഗതകുമാരിയും,ഓ.എൻ.വി യും
കമലയും, സാറയും, മധുസൂദനനും,
എല്ലാരും മലയാള മണ്ണിൻ മക്കൾ!
എല്ലാരും കേരള മണ്ണിൻ മക്കൾ!

ഇനിയും പറഞ്ഞാലും തീരാത്തത്ര
ചരിത്ര മുറങ്ങുന്നോരെന്റെ നാട്!
ശ്രേഷ്ട്ടതയെന്നേ ലഭിച്ച നാട്
ഇന്നത് വീണ്ടുമുറച്ച നാട്!

പാണനും,പാട്ടിയും പാടിയാലും
ആയിരം നാവുള്ളനന്തനോതിയാലും
തീരില്ലയെന്റെ  പൊൻ നാടിൻ മഹത്വം!
എന്റെ പൊന്നമ്മ തൻ സ്നേഹം പോലെ!

എൻപ്രിയ കേരളമാതാവേ,പൊന്നമ്മേ,
നമിക്കുന്നൂ നിൻ മലരടിയിണകളിലിവൾ

പുകഴ്പെട്ടുയരട്ടെ നിന്നാഖ്യ മേൽക്കുമേലിനിയും;
അതിശ്രേഷ്ട്ടയായ് തീർന്നീടുകെന്നമ്മേ നീ-
യതിന്നായ് മാത്രം സദാ പ്രാർഥിക്കുന്നു നിൻ
എളിയ മകളിവളെന്റെ ജന്മനാടെ, നന്മനാടേ!

Tuesday 29 October 2013

Sunday 20 October 2013

"വീണപൂവി"ൻ ഗതി. [എഴുതിയത് മായാരാജേഷ്,ഷാർജ ദിവസം:20-ഒക്ടോബർ -2013]

"വീണ പൂവി"ൻ ഗതിയത് വരും നൂനമവർക്കു-
ആരാണോ പായും പുറകെ 
വാണീ കടാക്ഷമില്ലാതെ
ലക്ഷ്മീപ്രസാദത്തിന്നു മാത്രമായ്... 

വിവേകബുദ്ധിയില്ലാതെ,
വിത്തത്തിന്നു മാത്രം പുറകെ...
ലക്ഷ്മി വരണം വാണിമാതാവിലൂടെമാത്രം...

ഇല്ലാതാകണമഹങ്കാരം അറിവിനാൽ
നിറയണം ലോകനന്മ മനസ്സിലുമെങ്കിലൊ-
വരുകില്ലീ ദുർഗതിയാർക്കുമെ സത്യമായ്പറയുന്നു ഞാനും 

അമരത്വമാർന്നിടുമവരീ-
ഭുവനത്തിൽ നിന്നടർന്നു കൊഴിഞ്ഞ ശേഷവും... ഓർത്തിടുമവർക്ക് ശേഷവും 
ലോകമവരെ സ്നേഹാദരങ്ങളോടെ മാത്രം..

Sunday 13 October 2013

Wish you all a Very "Happy Maha Navami"...  

പുസ്തകപൂജയിൽ 
അക്ഷരപുണ്യമായ് വിരിയും
അംബികേ മൂകാംബികേ
ദർശനമരുളുക ശാശ്വതേ,മായേ
വരപുസ്തകധാരിണീ മൂകാംബികേ

ആദ്യാക്ഷരമായ് വിരിയും നീ 
കുരുന്നുകൾ തൻ നാവിന്മേൽ
കലകൾക്കും,സകലശാസ്ത്രങ്ങൾക്കും
ഇരിപ്പിടമാം തേജസ്സേ വാണീമണി.


[
എഴുതിയത്: മായ, ദിവസം ; 13-ഒക്ടോബർ -2013 ]

May Mother Durga bless you with all you need and bless your lives with peace and happiness now and always by removing all the evil from your mind,body and soul...I wish.

.

Wednesday 9 October 2013

Dear friends,

This is my first attempt to  write poems in Hindi in Face book and blog.I am trying to bring out those lines in to life which I have scribbled here and there in my note books since my childhood/ teenage .Please pardon me if there is any mistakes,as I am not a native speaker of the language used to create it.]

सचा प्यार I" [यह शायरी लिखा हे मायाराजेश ,शारजा से - तिथि: १०-अकतूबर -२०१३] [This poem is written by Mayarajesh, Sharjah- 
Date: 10-October-2013]

सचा प्यार I “

जब जब में तुजे देखती हूँ
तब तब मेरे दिल में यह हयाल आती है
तुम गए हो मेरेलिए 
सिर्फ मेरेलिए इस दुनिया में 

जब में थी सिर्फ नौ साल की एक बालिका 
तब से में जान चुकी थी कि
तुम हो ,तुम ही हो, मेरा भविष्य,
मेरी पूजा और मेरी अपनी ज़िन्दगी भी

जब से में ने देखा तुज्को 
ज़िन्दगी में पहली बार 
जान चुकी थी में कि 
तुम ही हो, सिर्फ तुम ही हो,
मेरा जीवन और जीवन साथी भी
जाने किसने बताया हो मुजको 
इतनी छोटी उम्र में ही 
कि बनोगे तुम मेरे अपने 
हमेशा हमेशा केलिए

आज तुजको अपना पा कर 
स्वस्थ खुश हूँ में तन मन से
शुक्रिया कैसे करूँ में खुदा की
जिसने देखा संभाला, अनमोल-
मोती जैसे हमारे प्यार को

सचे दिल से जो करता हे प्यार
सच्चा होता हे जिसके प्यार 
वह जीत ही जाता हे आखिर 
किसी तूफ़ान से टकरा कर भी 

जो सचा प्यार करता हे 
जो प्रेमी सचा होता हे 
वह डरता नहीं दुनिया से भी
आंधी से या तूफ़ान से 

वही जीत पा जाता हे 
प्यार के उस दुनिया में ,
और खुदा के सामने भी
वह हमेशा मिल ही जाता हे 
अपने सचे प्रेमी से-
जनम जन्मों के साथी से I

अमर रहेगा उन का प्यार
जो करता हे सच्चे दिल से प्यार I
बिना सोच के अपने का -

करता हे भला दूसरों को I